0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Belki de çağın, içinden geçtiğimiz dönemin en ürkütücü hastalıklarından bir tanesidir kıskançlık!!! O kadar ki insana en kötü şeyleri yaptırma olasılığı çok, insanı öz benliğinden eden, değiştiren ve kötü yola girmesine sebep olan bir hastalık, zayıflık, kişilik bozukluğu veya yetersiz kişilik diye de tanımlamak en uygun olanıdır. Nedense birçok insanımız birbiri ile yarışta, giyim, elektronik eşya, ev eşyası, takı, mücevher, gezilen yerler, araba, ev ve daha birçok konuda kendilerini bir yarışın içerisine sokup, maddi olanakları el verir mi, vermez mi düşünmeden bu yarışta “bende varım” diyecek kadar gözleri dönmüştür.

Yani “onun var da benim neden olmasın” cümlesi beyinlerde yankılanan bir sinyal haline gelir. Oysa, kendini seven, kendine güvenen bir insanın en son yapacağı iştir biri ile yarış halinde olmak veya olduğundan daha farklı bir kimliğe bürünmek!!! Ben bu tarz inşaları hep bir küçüklük kompleksi, sevgi yoksunu, aşırı hırs ve kendi kendine yetersiz bakiye olarak tanımlarım. Ve ne acıdır ki, günümüzde bu tarz insanlar giderek çoğalmakta, kendince polyannacılık oynamakta ve farklı bir kimliğe bürünmeyi meziyet saymaktadır.

Mesela oturacak bir evi, başını sokacak benim diyebileceği bir hanesi yoktur ama ayağındaki ayakkabılar en pahalı markadır. Üzerindeki giysiler de yine marka etiket ile taçlanmıştır. Oysa insanın kimliği, üzerinde taşıdığı giysiler, ayağında giydiği ayakkabılar değil, yüreğinde taşıdığı asıl olan duygulardır. Kendini sevmek gibi, merhamet gibi, içten olmak gibi, vicdanlı olmak gibi, paylaşımcı ve yardımsever olmak gibi, hatır tutup, hatır almak gibi, kendine dürüst olmak en başta ve bunun bilincinde olmak, insanı değerleri üzerine giysi diye geçirip taşıyabilmektir, insan olmak, kimlik sahibi olamk!!!! .

Ya da param yok diye sızlananların, parasızlıktan yakınanların her gün dışarılarda gezmede olduğunu görmek, Avrupai takılıp, özenti davranışlarla olduğundan farklı görünmek ve farklı bir kimlikle kendini takdim etmek gibi huyları olanları artık etrafta çok görür olduk. Bütün bu sebeplerin altında yatan kıskançlık ve sevgisizlik, kişiliklerde bu tarz bozukluklar yaratıyor.

Bu yüzden hayata bir sıfır önde başlamanın yolu kendinizi sevmekle başlar. Toplumlara bir bakınız, mutlu olanların asıl gerçeği, kendilerinin gerçekleri ile alakadar olmaları, kendilerini geliştirmeleri ve kendi kimliklerini daha bir kültürlü hale getirmenin arayışını irdelemektir. Buna kişisel gelişim de denilebilmektedir.

Maalesef ki, biz toplum olarak bu konularda sınıfta kalırız. Dostluklar sahte, arkadaşlıklar günübirlik, samimiyet ise sanal alemde yaşanmaktadır. Kişisel gelişimi, dış görünüş ile ayırmakta zorlanan insanlar olup çıktık. Ve bu yüzdendir ki, samimiyetin olmadığı yerde birlik, sevginin olmadığı yerde mutluluk olmaz. Diyeceğim o ki, kendinizi sevmenin ve geliştirmenin yollarına odaklanıp, kişisel gelişiminizle alakadar olursanız, çevrenize de daha faydalı olursunuz.
Vesselam