0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Geçmiş zamanlarda ne de güzel özlü sözler söylemiş büyüklerimiz. Sizi bilmem ama ben bu özlü sözleri seviyorum. Çünkü, bana göre ders niteliğinde sözlerdir. “Bir usta bir memleket” demek sanatının ehli, sanatını gerektiği şekilde öğrenen ve sanatını kusursuz icra eden kimsedir. Öyle ki, bu haliyle dünyaya bir memleket kadar hükmeder. Zaten “sanat altın bileziktir” diye boşuna söylenmemiştir.

Günümüzde maalesef ne acıdır ki, sanatının ehli insan pek az kalmıştır. Çünkü zamanında “yapın hepsini memur” diyen siyasi zihniyet sayesinde ülke olarak devlet memuru olmaya merak saldık ve sanattan uzaklaştık. Üç beş tane sanatı ile uğraşan insan da var ise onlar da zaman içerisinde ya vaz geçmişlerdir bu işten, ya da ülkedeki ucuz işçilikten dolayı kapıya kilit vurmuşlardır. Hal böyle olunca da, yurt dışından gelip, çeşitli sanat dallarında uğraşarak hayatını kazananlar da bugün köşe olmuştur.

Kıbrıslı hazıra alıştırılırken, bu gibilere de meydan boş kalmıştır. Geçenlerde evimin su motoru yandı. Birisinin vasıtası ile Kıbrıslı bir usta çağırdım. Motoru değişti değişmesine de bu esnada vanayı da kırdı. “Ertesi gün gelip bakarım” dedi, bir daha da ne uğradı, ne aradı, ne de sordu. Ahbap işi işte, anlarsınız ya!!!. Nasılsa parasını peşin almıştı!!! Birkaç gün sonra çeşmelerden sıcak su akmamaya başladı. Bu kez farklı bir usta çağırdık. Geldi, baktı ve “ben bir sıkıntı göremedim” dedi. Dedim “nasıl olur sıcak su akmıyor çoğu zaman”. Yukarıdaki depoyu da kontrol edince “boiler yandı, değişme ister” dedi. Ama ben şu an yapamam, çok yoğunum birkaç gün müsaade et bana” dedi. “Olur” dedim ve yollattım.

Bu kış kıyamette, sıcak su olmadan olur mu hiç!!! Yine birilerinin vasıtası ile bir şirketin elemanları gelip boileri değişti. Bu esnada deponun ayakları çürüdüğü için onu da değiştiler. Geldi mi, hepsi birden geliyor aksiliklerin. Yarım gün uğraştıktan sonra en nihayet işleri bitti ve gittiler. Birkaç saat sonra evdeki hiçbir musluktan su akmıyordu. Kendi kendime “ay şaka gibi bir gün” diyerek teselli verdim. Tekrar ayni şirketi aradım ve gelip baktılar. Bu kez de “kontrol-press bozuldu, değişme ister ama bizim işimiz değil” deyip gittiler. Tekrardan yeni bir usta bulup çağırdım. Genç ve yetenekli bir çocuk. İşini de temiz yaptı. Ardında hiçbir çer-çöp bırakmadı.

Ve nihayet musluklarımdan gürül gürül su akmaya başladı. Ama tüm bunları halledene kadar benim de canım çıktı. Anlayacağınız memlekette işinin ehli insan bulmak da zor, anında iş yaptırmak da zor. Paranızla da olsa, sanat sahibi, işinde dürüst ve işini itina ile yapan kaç tane “usta” kaldı bu memlekette gerçekten bilmiyorum. Durum o kadar vahim yani. Devletin politikasında okullarda “usta” yetiştirmek için bir sistem yoksa, o ülkede bu gibi durumlar çok yaşanır ve yaşanacaktır. Vesselam