0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Uzun zaman sonra şöyle bir göz atayım dedim meclis açık oturumuna. Uzun zaman dedim, çünkü ortamı izlemek beni geriyor. Ancak, bu geçen zamanda değişen bir şey olmamış ve yine izlerken gerildikçe gerildim. Bu meclis efendilerinin gerçekten eğitim seviyesi nedir, aileden aldıkları kültür nasıldır, ya da kişisel gelişimleri tamamlanmadı mı, anlamış değilim.

Meclis başkanı açılış konuşması yapıyor, her 3-4 kelimede bir dili sürçüyor., yorgunluktan olsa gerek diye düşünüyorum. Ortak deklerasyon yayınladıklarını açıklayarak, İsrail’i kınadılar. Sivil topluma yapılan zulmü ise katliam olarak değerlendirdiler. Toplum olarak hepimiz bu konuda ayni görüşteyiz. Daha sonra yasa ve önerileri ele alarak tartıştılar. Pardon, kavga ettiler. Yani anlayacağınız, tartışmayı bilmiyorlar, resmen kavga edip, parçalanıyorlar.

Sosyal yardım maaşlarına değinerek, bu maaşların, bir kişinin geçimi için yeterli olmadığı, hayat pahalılığı bile verilmediği için, bugün bu ödeneklerin çok cüzi bir miktar olduğuna kanaat getirdiler. E Günaydın gerçekten. Açlık-tokluk değerleri tartışıldı. Ben minimum ödenen miktarı öğrendiğim zaman şok oldum. Bir insan üç bin otuz dokuz TL ile bir ayı nasıl geçirebilir?

Ardından kürsüye #Erhürman çıktı ve hiçbir sorunun gerçekte çözümlenmediğini ve harnup alımını örnek gösterdi. Daha önce harnup alımının gerçekleşeceğini ilan etmişler, ardından fiyat belirleyememişler ve üretici uzunca bir süre beklemek sorunda kalmıştı. Nihayetinde, fiyat belirleyip devletin harnup alımına başlayacağını belirtmişler ancak maalesef böyle bir girişimde de bulunmamışlar ve Binboğa’nın ödemede zorlanacağını belirtmişlerdir.

Anlayacağınız hükümet edenlerin “lo lo lo” okumakta üstlerine yoktur. Bu arada kürsüye kim çıkarsa konuşmacı olarak, oturanlar, ya uyku modunda, ya telefonlarda, dinleyen ise birkaç kişi. Meclis Başkanı ise tüm bunlara seyirci oluyor. Erhürman diyor ki “kahvehanelerde bile böyle bir manzara yoktur”. Ne kadar doğru söylemiş.

Ben bu açık oturumu daha fazla izleyemeyip kapattım. Çünkü, gerçekten ilkokul çocukları bile sınıfta ders dinlerken, bu denli saygısızca, bu denli fütursuzca hareketler yapmamaktadır. Her zaman söylüyorum, bir işin başında olmak, bir işi idare etmek başlı başına büyük bir sorumluluk ve yetenek işidir. Ve elbette makam sahibi olmak da bir ağırlık gerektirir. Bunu taşıyabilmeli ve uslup ve karakter ile saygınlık kazanılmalıdır. Velhasıl izlenmeye deyecek bir manzara, saygı duyulacak bir açık oturum ve taktir edilecek bir vekil modeli göremediğim için izlemekten vaz geçtim. Vesselam.