0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Can çekişen bir memleket, üzerine ölü toprağı atılmış bir toplum ve hiçbir iş yapmayan bir hükümet ile burun burunayız. Can çekişen bir memleket dedim. Çünkü, yıllardan beridir sistemsizliğin içinde yoğrulup duruyoruz. Ülkede bir sistemin olması hükümetin işine gelmediği için, hiç bu konu üzerinde durmadılar. Şimdi artık halı altına süpürülen tüm pislikler gün yüzüne çıktı.

Onlar da bunun farkında zaten. Tek yaptıkları günü kurtarmak için biraz tatlı dil ile edebiyat, gerisi hikaye. Devletin hemen hemen hiçbir kurumunda elle tutulur bir sistem olmadığı için işler yürümüyor, yürütülemiyor. Zaten, atamalar da liyakata dayalı olmadığı için, üst mevkilerde oturanlar da makamın ne iş yaptığını ve ağırlığını bilemedikleri gibi, umurları da değil. Devletten her ay düzenli maaş geliyor ya, gerisi bir nemelazımcılıktır da gider. Memleket toprağı ya birilerine hibe verilir, iş kurmaları için, ya da yabancılara satılır ve üzerinden komisyon alınır.

Sata sata sanırım yakın bir gelecekte bir avuç toprak parçası kalmayacak. Toprağı bilmediğimiz gibi, nüfusu da bilmiyoruz. Başbakan geçtiğimiz günlerde bir TV programında kendisine sorulan “ülke nüfusu ne kadardır” sorusuna “biz biliyoruz, açıklamaya gerek yoktur. Konuşulacak şeyler var konuşulmayacak şeyler var” dedi.

Okudum, bir kez daha okudum. Ne kadar acemice bir cevap!!! Ne kadar saygısızca bir cevap!!! Toplumun bilmesi gereken ve defalarca yazılarımda da sorduğum bir soru bu “gerçekten bunun içinde kaç tane orijinal Kıbrıslı Türk kaldık?” . Cumhurbaşkanından sonra atanan bu başbakan da, maalesef ülkenin sonunu getirme yolunda hareket ediyorlar.

Gelelim topluma, ölüm uykusu mu desem, umursamazlık mı desem, mücadele ruhunu kaybetmişlik mi desem, bilemedim. Birlik olmadığımız ve olamayacağımız kesindir. Zira çok yozlaştık. Kimsenin kimseye saygısı yok, takdir yok, eleştiri çok. Hele ki toplumda türeyen fenomen olma sevdalıları, yapmış oldukları videolar ile Kıbrıslı Türkün yüz karası resmen. Bir aymazlık, bir vurdumduymazlıktır da gider. Gitmeyen, yürümeyen ve hatta gün be gün gerileyen bir ülke olup çıktık.

Hükümet üç maymunu oynarken, muhalefet de onlara eşlik ediyor. Ve dört bir yanımız ateş çemberi iken, her an bir namlu ile burun buruna gelebilecek bir konumda iken, top yekün vur patlasın çal oynasın havalarında yaşıyoruz. Kalmadı mı bu ülkeyi seven, kalmadı mı yaşam mücadelesi verecek olan, kalmadı mı zincirlerini kırıp haksızlığa baş kaldıracak olan, kalmadı mı bu tükenişten ders alıp, değişim için adım atacak olan? Kalmadı mı içinizde yaşama sevinci? Yarınlarınıza prangalar değil, özgürlük damga vursun istemez misiniz? Vesselam.