News
Merhabalar sevgili okurlarım, Bugün sizlere biraz “Mutlu Yaşamlardan” bahsetmek istiyorum. Öncelikle, şunu belirtmeliyim ki, mutluluk kişiden kişiye değişen bir duygu olsa da, genetik yatkınlıklar, çevresel faktörler, sosyal ilişkiler gibi unsurlar kişisel mutluluğu etkileyen faktörlerdir. Ancak, en önemlisi istikrarlı bir ülkede yaşam sürmek, güvenli bir yaşam ortamı bulunması, ekonomik refah, temel ihtiyaçlara erişim ve kolaylık, gelişim ve öğrenme imkanları, kaliteli eğitim, kaliteli insan topluluğu ve gelecek endişesi bulunmayan ülkelerde yaşam süren insanlar, genel olarak mutlu bireyler, mutlu aile tablosu ve mutlu evliliklere örnek gösterilmektedir.
Mutsuz ülkelerde ise durum tam tersi, bireyler, aile ilişkileri, evlilikler mutsuz yaşam sonucu darmadağın durumdadır. Zira, ülkede gelişim yoksa, istikrar yoksa, ekonomik zorluklar çokça hissediliyorsa, sağlık hizmetleri gerektiği şekilde alınamıyorsa, eğitim yetersiz, gelişim ve öğrenme imkanları kısıtlı, kirlenmiş bir nüfus var ise ülke tıpkı bizdeki gibi mutsuz insanlarla “Mutsuz Yaşamlara” davetiye çıkarır. Bakınız, TC’nde son yıllarda balkondan düşüp ölenlerin sayısı giderek artmaktadır. Kimisi cinayet kurbanı olsa da, aslında bir anlık cinnet, bir anlık zayıflık, çaresizlik ve mutsuzluk insanın gözünü kör edebiliyor ve en kolay çözüm ile kendini apartmanın tepesinden aşağıya boşluğa bırakıyor. Çok acı bir durum. Geçtiğimiz günlerde son olarak şarkıcı Güllü’nün de ölümü bu şekilde olmuştur.
Birçok spekülasyonlar yapılsa da, balkondan düşmek oldukça şaibeli bir durum. Allah rahmet eylesin, geride kalanlara sabır diliyorum.Bu haberin ardından 24 saat geçmeden bizde de genç bir kız balkondan düşüp ölüyor. Biz bu tarz haberlere alışık olmasak da, özellikle son yıllarda ülkeye gelen öğrencilerde bu tarz kazaları, bu gibi vakarları, basından okuyor olduk. Kaldı ki, bizde yapılan apartmanların balkonlarından kolay kolay düşme gibi bir durum söz konusu olmaz. Evet, ülkemizde de maalesef bu tarz olaylar vuku bulmaya başladı. Çünkü, refah seviyesi her geçen gün daha da düşmekte, alım gücü daha da kısıtlanmaktadır. Siyasi istikrar belirsizliğini , başarısızlığını geçtim, ülke insanında gelecek kaygısı, çocuklarımızın yarınlarından endişe duyar olduk.
İşsizlik, pahalılık dört nala koşarken, üretim sektöründe yere çakıldık. Eğitimin ticarete dönüşmesi ile üniversitelere harcanan yıllık Euro bazında paralar aileleri canından bezdirdi. Devlet dairelerine ahbap-çavuş ilişkisi ile işe başlayanlar torpili tavan yaparken, hakkı yenenler nasıl mutlu olsun ki!!! Liyakata dayalı atama yapılmadan hiçbir konuda tecrübesi olmayan, sırf partilidir diye, yıllarının vermiş deneyimli bir memurun başına müdür/ müşteşar olursa, o insan nasıl mutlu olsun ki!!!!
Devletin yükümlülükleri arasında halkına tam teşekküllü hastanelerde donanımlı doktorlar ile sağlık hizmetleri sunmak var iken, sağlıkta aciz kalınıyorsa halk nasıl mutlu olsun ki!!!! İşsiz gençler, hakkı yenen eğitmenler, pahalılığa yenik düşmüş asgari ücretliler, bu ülkede nasıl “Mutlu Bir Yaşam” yakalayabilsin ki!!! İnsan doğup büyüdüğü topraklarda bu kadar nüfus kirliliğinde özünü kaybetmeden, psikolojik olarak dağılmadan, silahların konuşulduğu,, toprilin ülkeyi kanser ettiği, toprağının göz göre göre yabancıya peşkeş çekilmesi ile ve dahi iradenin ve idarenin satılmış olduğu bir düzende nasıl mutlu bir yaşam sürer ki!!! Biz daha çok balkondan düşme olaylarını basından okur, daha çok gençliğin ülkeyi terk etmesinden bahseder, sağlığımızın giderek daha da kötüleşmesini ve bu kadar kirlenmiş nüfus arasında bu ülkede daha çok mutsuz hayatlar, dağılmış yuvalar, psikolojik bozukluk yaşayan bireyler, bozulmuş insan ilişkileri ve intihar haberleri okuruz. Ülkede istikrar yoksa mutsuzluk kaçınılmazdır. Vesselam
