News
Ne güzel bir Atasözüdür, kimseye göstermeden yaptığınız iyilikler ve yardımlar vicdanınızı rahatlatır, Tanrı ile aranızda bir bağ oluşmasına vesile olur ve elbette merhamet üzerinize yakışan bir gömlek olur. Lakin, günümüzde insanlara yapılan iyilik ne kadar makbul, ben bunu çok düşünüyorum. Zira, çok nankör bir toplum olduk. Sadece nankör olsak bir şey değil, umursuz, hasetci, kıskanç, menfaat düşkünü, egolu, takdiri bilmeyen ama eleştirmeye gelince aslan kesilen bir toplum olup çıktık.
Bütün bunlardan dolayı ben artık insanlara değil, hayvanlara yardımın çok daha makbul olacağına inanıyorum. Zira insanlardan nankörlük de gördüm, takdir etmeyenlerin sert eleştirisine de maruz kaldım (ki bu bana göre takdir etmeyi bilmiyorsan eleştirmeyeceksin de) haset edenini de gördüm, menfaati için dost, arkadaş satanını da!!!! Ben artık hayvanlara yardım ediyorum. Barınaklar dolup taşmakta, oradaki canlara bir torba mama alıp götürmek, sizi de onları da çok mutlu edecektir. Evinizin bahçesine veya kapınızın önüne koyacağınız bir kap su ve mama onları açlıktan ve susuzluktan koruyacaktır. İnanın bana “kedi nankör hayvandır” derler ama insanların nankörlüğü hiçbir canlıda yoktur.
Oğlum Jabir’e her gün mama kabına mamasını koyarken, uzanan elimi mutlaka önce öper, sonra mama kabına dalar. Komşum tatile çıktığında bahçede baktığı kedilerini ben beslerim. Sahipleri tatilden döndüğü zaman, onlar yine de bahçe duvarına gelip, duvara sürünerek bana “miyavlayarak” adeta hatır sorarlar. Hayvan deyip geçmeyin, Tanrı onları yaratırken çok akıllı oldukları için onlara dil vermedi. Onlar her şeylerini bir bakışları ile, mırıldanarak, havlayarak, hareketleri ile anlatabilirler. Yeter ki, siz onların başını okşamayı ve onları anlamayı gönülden isteyiniz. İnsanlara yaptığınız iyilik,
Tanrı katında makbul olsa da, bir gün gelir o kişi tarafından “yapmasaydın” olarak tanımlanır. Hatta bazı insanlar vardır ki, ajitasyon ile sizi teslim alırlar ve kendinizi onlara yardım etmeye zorunlu hissedersiniz. En güzeli, bu tarz insanları tamamı ile hayatınızdan çıkarmanızdır. Veya, siz ona kötü gününde çok bulunmuşunuzdur ama siz kötü günlerinizi yaşarken bir “alo” ile hatırınızı alıp, görevini tamamlamış zihniyetinde olanlar vardır. Bunlar da “ha var, ha yok” misali!!! Dahası yardım elini uzatığınız insanların “teşekkür” etmeyi bilmemesi de ne kadar acı!!!!
Bu yüzden artık insanlara yardım ettiğimde vicdanım bana “hayvanlara yardım et” diye haykırıyor. Zamanla birlikte robotlaşan, düşünce yetisini işine geldiği gibi kullanan ve ruhsuzlaşan insanlar olup çıktığımız şu yeni Dünya düzeninde insanlığın evrim geçirdiğini görerek, yaşayarak şahit oluyoruz. En acısı da ahlaki değerleri (adalet, dürüstlük, saygı, merhamet, sorumluluk gibi) ve toplumsal değerlerimizi (sevgi, saygı, aile, vatanseverlik, kültürel miras, yardımlaşma, doğruluk gibi) yitirmekte olduğumuzu fark ederek, yine de düzelmek için parmağımızı kıpırdatmadığımız acı gerçeklerdir. Bu yüzden iyilik artık yakışına, kıymet bilene, nankör olmayana ve en çok da dört ayaklı can dostlarımıza yakışır!!!! Vesselam
