0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hiç şüphesiz Mutluluk kavramı herkes için farklıdır. Her bireyin mutlu olduğu durumlar farklı olaylardır. Kimilerimiz aldığı nefesten dolayı sağlıklı olduğu için mutlu iken, kimilerimiz de cüzdanının kabarık olmasından dolayı mutludur. Türlü türlü insan ve türlü türlü huylar vardır elbette. Ama şöyle çevremizdeki insanlara bir baktığımızda gerçekten kaç tane içten gelen bir mutluluk taşıyan insan görüyorsunuz? Çok değildir sanıyorum.

Trafiğe bir bakın, öyle bir keşmekeş vardır ki, bu durumun içerisinde mutlu olmak, ya da mutlu kalabilmek mümkün mü? Bir çoğumuzun sinir olduğu bir durum. İnsanlar çok, arabalar çok, yollar yetersiz. Hal böyle olunca, trafikte kimsenin kimseye saygısı yok. Dahası, artık trafikte aracından inip yumruk yumruğa hesaplaşanlar var.

Bir markete giriniz, sizi güler yüzle karşılayan kaç tane kasiyer var? Çoğu yüzünüze bile bakmıyordur. Mutsuzlar, çünkü boğaz tokluğuna çalışıyorlar ve müşteri kaprisi çekiyorlar. Ya da bir konfeksiyon mağazasına giriniz. Burada size güler yüzle yardım edecek satış elemanı bulmanız bir şans oldu artık. Onlar da boğaz tokluğuna uzun saatler çalıştırıldıkları için ve bir de müşteri kaprisine maruz kaldıkları için mutsuzlar. Hele bir de giyip giyip çıkaran ve hiç bir şey almadan dükkandan çıkanlar var ya, ardını toplamak ne kadar eziyet geliyordur onlara!!!!

Geldik mi devlet dairelerine, eğer bir makam ile işiniz varsa ve tanıdık değilse, offff ki ne offfff. Kapris, ego tavan ve siz bütün bunları çekmek zorundasınız işinizin hallolması için. Memurlar mı? Onlar kendi havalarında. Eğer o günkü modları düşük ise hiç iş yapmadan gün geçirirler ve sizin sorduğunuz sorulara yanıt vermeyi bırakın, yüzünüze bile bakmazlar. Ha yok eğer modları iyiyse keyfi çalışarak salına salına size işinizi hallederler.

Bir de çok mühim iş yapmış gibi size tepeden bakarak “işte sana işini hellettim, bana minnettar kal” edası ile bakış atarlar. Devlet hastanesine hasta olursanız da yolunuz düşer vay gelmiş halinize!!!! Hemşirelerin birçoğu asık surat ile iş yapmaktadırlar. Zira, hak ettikleri değeri bulmamış, uzun saatler çalışan ve insan hayatının pamuk ipliğine bağlı olduğu bilinci ile zor şartlar altında çalışmaktadırlar. Ek mesaileri de aylar sonra ödenmektedir.

Bu durumda moral ve motivasyon kalmıyor hali ile. Bankaya işiniz mi düştü, veznede olanlar, ya da banka memurları, insanların itiş kakış iş halletmeye çalışmasından, sıra bilmemesinden ve her işlerini acele ile halletmeye çalışmalarından dolayı kötü enerji karşısında, onların da yüzleri pek gülmüyor. Memeleket sorunlarına, ekonomik krize, pahalılığa, siyasilerin yalan dolanına hiç değinmiyorum bile. Uzun lafın kısası, bu memlekette Mutlu olmak çok zor. Ama Mutlu olmayı becerebilmek de büyük bir başarıdır bence. Vesselam.