0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Her ne kadar bir elmanın iki yarısı olsak da, siyasi emelleri için dış güçler tarafından toprağı bölünmüş ve kanla sulanmış bir Ada’yız. Güney, 74 sonrası sıfırlanıp, yeniden ayağa kalkarak ekonomisini canlandıran, en modern teknoloji ile yol alan, torpilsiz, yasalarını harfiyen uygulayan, Yunanistan’dan kopup, kendi ayakları üzerinde durmayı yüzde yüz başarmış ve Avrupa Birliği ülkesi olarak dünyanın kendisini tanımasını sağlamıştır. 

Kuzey ise, 74’ten kalan ganimetleri har vurup harman savurmuş, gerek ekonomide, gerekse diğer konularda Türkiye’ye bağımlı bir durum içerisine girmiş, çağın teknolojisinde çok geriden gelen, yasaları çiğneyerek her türlü Adaletsizliğe yol açan ve yabancı nüfusu çoğaltırken, yerli nüfusun ülke sorunlarından bir bir azalmasına neden olan bir sistem ile topraklarını yabancıya peşkeş çeken, dünyaca tanınmayan ve asla da tanınmayacak olan bir toprak parçası olup çıkmıştır.

O kadar çok farklılıklarımız var ki, saymakla bitmez. Onlar hayli emin adımlarla yol alırken ve bu yolda gelecek endişesi yaşamaz iken, biz tam tersi bir bilinmeyene doğru yol almakta ve her geçen gün biraz daha gelecek endişesi içerisinde yaşamaktayız. Üniversite cenneti yapacağız diyenler, bu üniversitelere sözde getirdikleri yabancılar ile Kuzey’in insan kalitesinde deforme yaratmışlardır. Keza, ucuz işçilik konusu da bu duruma yardımcı olmuştur.

Güney bu konuda kendi insanının hak ve özgürlüklerine men gelmeyecek ve ülkede yabancılar sayıca çoğalmayacak şekilde bir sistem ile yol almıştır. Ekonomi konusunda o kadar istikrarlı yol alıyorlar ki, yıllarca hiçbir şeyin fiyatında değişiklik olmuyor. Elbette para birimleri “Euro” olduğu içindir. Lakin, örneğin süt atıyorum “3” Euro ise, bunun çok üzerinde bir fiyatı markette görmeniz mümkün değildir. Hatta, indirim marketlerinde bu fiyatın altında da bulabilirsiniz. Mesela, trafikteki araba camlarına siyah şerit çekilmesi yasak olduğu gibi, çekene de yüklüce bir ceza verilmektedir.

Uçarı kaçarı yoktur hiç, cezalar herkese eşit uygulanmaktadır. Yine bir örnek verecek olursam Güney’de trafik kazası yaparsanız eğer, yaralı olmadıktan sonra kaza yerine polis gelmiyor. Sigorta şirketleri gelip karşılıklı konuşup anlaşıp orada işi bitiriyorlar. Sonraki gelişmeler ve tüm yazışmalar kazazedelere günü gününe bilgilendirilip her şey bir sistem dahilinde çözülüyor.

Ahbap-çavuş ilişkisi yok. Yasa ne derse o. Çevre temizliğinde etraf ayna gibi, bize hiç benzemiyor. Aslında örnek verilecek o kadar çok konu var da, iki cümle ile özetlemek en kestirme yol. Kuzey ve Güney diye ikiye bölündük. Kuzey geri kalmış, gelişmemiş bir köy misali, Güney ise Avrupa standartlarında bir ülke. İnsan haklarına hiç değinmeyeceğim. Çünkü, onlarda insan hakları herkese eşit çalışırken, bizde insan hakları diye bir şeyin bulunmadığını söylememe gerek yoktur. Bu yüzden eşitlik kim biz kim, egemenlik kim biz kim!!! “Davul bile dengi dengine çalar” derler. Bizdeki tokmak ayar tutmaz, ses çıkarmaz, fonksiyonsuzdur. Vesselam.