0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dünya milletleri uzayda hayat bulma gayreti içerisinde ilime o kadar kıymet verirken, bizim de durmadan cami açılışı yapıp, dini konulara ağırlık vermemiz ne kadar da traji komik bir durum. Geçtiğimiz günlerde Boğazköy’de bir cami açılışının fotoğraflarını basında gördüm.

Din işleri başkanlığı İskele sorumlusu, İlahiyat Koleji Okul aile birliğinden yine bir sorumlu, bilmem hangi caminin imamı v.s.. bir cami açılışını bu kadar büyütülecek ve ekranlara boy boy poz verilecek bir durumu taşıyıp, bu kadar mühim bir mesele yapmak da yine bana göre hava atmak ve budalaca bir gösteriden başka bir şey değildir.

Dünya ülkelerine bakıyorum, gelişmiş laboratuvarlar kuruluyor, dünyada var olan ve olabilecek hastalık nedenleri araştırılıp, işe yarar ilaçlar üretilmeye çalışılıyor. Teknoloji çağına uygun hayat şartlarını kolaylaştırmak ve toplumu teferruattan kurtarmak için her türlü yenilikler toplumun ayağına hizmetle sunuluyor. Birçok ülkede insanlar evlerinden çalışıp para kazanıyorlar, internet sayesinde kağıt tüketimini minumuma indirip, doğayı ve çevreyi koruma yolları için etraflıca çalışmalar yapılmaktadır.

Doğadaki canlılara yaşam alanlarında daha kolaylık sağlamak ve onların da insanlar gibi yaşam standartlarını yükseltmek için çalışmalar yapılmaktadır. Yani insan kadar doğaya ve hayvanlara da kıymet verilmektedir. Bize bakıyorum, doğayı katlediyoruz, hayvanları para kazanmak için çiftleştirip satıyoruz (alıcısı iyi bakar mı, bakacak gücü gerçekten var mı, ya da ona sağlayacağı yaşam koşulları uygun mu diye düşünmüyoruz, sadece paraya bakıyoruz), toprak satmaktan ekilecek arazi ve hayvanları otlatacak mera bırakmıyoruz.

Eğitimde teknolojiyi yakalamayı bir kenara itin, ders kitaplarında İran stili ve gericilik ön plana çıkarılıyor. Yani neredeyse “insanı dinden imandan edersiniz” diyeceğim. Son zamanlarda bu konuyu çevremdeki arkadaşlarımla konuşuyorum ve “dinimizden nefret eder olduk” diyorlar. Çünkü, ülkede yayılmaya çalışılan din, aslında yobazlığa eşdeğerdir. Bizler dini inançlarımızı yüreğimizde taşıyan insanlarız.

Belki namaz kılmıyoruz, belki oruç da tutmuyoruz, lakin çocuklarımıza el kaldırmıyoruz, onları sokağa salıp dilenciliğe alıştırmıyoruz, kadınlarımıza şiddet uygulamıyoruz, kadını bir sex objesi olarak görmüyoruz, bizler vicdan ve merhamet duygusu taşıyan bir toplumuz. Ama görüyorum ki, bu yobazlık derecesinde dinimizi kötüye kullananlarda kadına şiddet, çocuk istismarı, cinsel tacizler, hak yiyen, vicdan ve merhamet duyguları taşımayan, devleti çalmaktan esef duymayan, kadını köle ve sex objesi olarak gören bir güruh, her geçen gün içimizde çoğalmaktadır. Dünyalı olacağız derken, her geçen gün modern dünya düzeninden koparak geriliyoruz. Vesselam.