0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Korku kültürünün baskın olduğu toplumlarda yaşam tarzı genellikle “mış gibi yaşamaktır”. Böyle yaşamak kaçınılmaz bir durum haline gelmektedir. Peki ama nedir bu korku kültürü dediğimiz unsur? Size kısa bir özet ile anlamını açıklayayım; Korku kültürü demek; insanın özüne önem vermemesi, yüzlerde her zaman sosyal maske bulunması, mevkilerin ve maddiyatın önemsendiği durum halidir.

Bizim KKTC’de var olan yaşam tarzı tam da bu şekildedir. Korku kültürünün var olduğu toplumlarda “değer” bilinmez. Tıpkı bizlerin de yaşamın, toprağın, özgürlüğün, milli duyguların, değerini bilmediğimiz gibi. Bunları bilmiyoruz ama bu değerleri biliyormuş gibi yaparak yaşıyoruz. Bize sunulan hayatı koşulsuz kabullenip, itaat etmeyi öğreniyoruz. Elbette bunlar zaman içerisinde gelişen ve bizi usul usul bu kültüre adapte eden siyasi yaptırımlar ile bugün yaşadığımız hayat tam da “korku kültürü” sayesinde gerçekleştirilmiştir.

Bugün geldiğimiz noktada, özümüzü ve değerlerimizi yitirmiş durumdayız. Kendi düşünce ve davranışlarımızı özgürce sergileyemiyoruz. Korkuyoruz. Çünkü biliyoruz ki, “bu memleket bizim, biz idare edeceğiz” sloganı tamamen hikayeden ibarettir. Düşünsenize memursunuz, ülkenin içinde bulunduğu duruma yorum yapmaktan korkuyorsunuz. Çünkü, işinizden, yerinizden, mevkinizden olmak endişesi tüm benliğinizi sarmış durumdadır ve susmayı tercih ediyorsunuz. Veya, özel sektörde çalışan birisiniz, durum burada da aynidir. Ağzınızı açacak olursanız direk işinize son verilir. Bu yüzden “koşulsuz itaat” davranış modeliniz oluyor.

Ha bir de tüm bunları kabullenmeyip asi olanlar, itaat etmeyenler, korku kültürünü takmayanlar var. Ama o var olan kesim de, ne acıdır ki çok az sayıda kalmış durumdadır. İşte tam da bu noktada “korku kültüründe” yetişen bireyler bir zaman sonra kendisi olmaktan çıkar ve kendisini yetersiz ve mutsuz bireyler olarak hissetmeye başlar. Daha da kötüsü yetiştirdikleri çocuklara bu kültürden dolayı baskı uygulayarak onları da kendileri gibi yaparlar.

Gerçi bizdeki gençlik artık Avrupai takılmayı, Avrupai fikirlerle hareket etmeyi benimsemiş durumdadır. Belki de özel okullar burada büyük önem arz ediyor. Çünkü, devlet okullarında okuyan çocuklar ile özel okullarda okuyan çocuklar arasında dağlar kadar fark var. Burada bu konuyu eşelemek istemiyorum. Zira, yazımdaki asıl mesele “korku kültüründe” yetişen bir toplum olarak, artık birçoğumuz “mış gibi yaşıyoruz”.

Yani mutluy muş gibi, huzurluy muş gibi, sorunsuz muş gibi, kaygısız mış gibi, her şey güllük gülistanlık mış gibi. Aslında, asıl gerçek olan, tüm bu “mış-muş” gibi duyguların benliğimizde dönüp dolaşıp bizleri esir aldığıdır. Selam olsun asi olan dostlara, selam olsun korku kültürünü takmayan ve özgürce konuşup, yazabilen meslektaşlarıma ve selam olsun mış-muş gibi yaşayıp de özünü ve değerlerini unutan insanlara ve insanlığa. Vesselam.