0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hiç şüphesiz savaşlar toplumun yıkımına neden olurken, yeniden yaşama tutunması için mücadele etmesi gerektiğini öğretir ve elbette birçok kayıplar ile insan hayatında derin izler bırakır. Ve evet, savaşın kazananı olmaz. Sadece silah tüccarları sermayesine sermaye katar. Gündemdeki savaşta İsrail resmen insanları katlediyor. Özellikle çocukları hiç acımadan gözünü kırpmadan hunharca katlediyor.  Dünya devlerinden ABD ise bu yapılanlara destek verip İsrail’in yanında duruyor.

Aslında, meselenin köküne inildiğinde Hristiyan-Müslüman kavgası olduğunu anlamamak hiç de zor değil. Bizi de 74’te birbirimize düşüren ABD değil miydi ki!!! Böl ve yönet politikası saat gibi işledi ve emellerine ulaştılar. 74 savaşında her şeyini kaybeden Güney komşumuz, AB desteği ile yeniden yapılandı ve bugün birçok konuda Dünya devletleri ile yarış yapabilecek düzeye geldi. Bir de bize bakınız. 74 öncesi ihracatımız vardı, toprağımız yabancının elinde değildi, düşman tekti, sanayi fabrikalarımız vardı, içimizde yabancı kültür yoktu, menfaat gözetmeyen dostluklar, yardımlaşma, komşuluk, insanlar arası muhabbet, dirlik ve huzur vardı. En önemlisi de sevgi ve saygı vardı.

74 sonrasında biz tüm bu saydıklarımı zaman içerisinde yitirdik. Hazıra alıştırıldık. Çünkü, hedefte bizleri idare altına almak vardı. Bu konuda yapılan siyaset de zaman içerisinde istenilen şekilde yoğrulup o kıvama getirildi. Şimdi bağımlı olduk, irade ve idare bizlerde değil. Ama en önemlisi de çok büyük bir toprak kaybımız var. Topraklarımız Ruslara ve İsraillilere parsel parsel satılarak, onlar bu memlekette mal-mülk sahibi oldular.

Buna olanak sağlayan da CTP hükümeti idi. Nufüsün giderek yabancılaştırlmasında ise UBP büyük rol oynadı. 74 öncesinde bunun içinde “bir avuç Kıbrıslı Türk” olarak yaşam ve toprak mücadelesi verirken, şimdilerde yine “bir avuç Kıbrıslı Türk” olarak sonumuzun ne olacağını oturmuş izliyoruz. Biz aslında 74 harbi ile birçok değerlerimizi kaybettik. Hem maddi, hem manevi çöküntü yaşadık. Bu savaşın kazananı belli bir insan zümresi oldu ki, onlar da ganimetin mammasını yiyenler oldu. Toprak sahibi ve kimlik sahibi yapılanlar asıl bu savaşın kazananı oldular.

Biz yine bir avucuz bunun içinde. Ama şimdi çok daha büyük tehlike ile karşı karşıyayız. Bu kez topraklarımızda gözü olanlar çok daha güçlü dünya devi olan devletler. :Bu yüzden geleceğe falan yürüdüğümüz yok. Çünkü, zaten geleceğimiz 74 ile birlikte çalındı. Şimdi ise, her yanımız ateş çemberi. Biz şimdi Gazzelilere acıyoruz ama, bir gün acınacak durumda olacak olan da bizleriz, farkında mıyız acaba??? Vesselam.