0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son yıllarda bilim adamlarının üstüne basa basa söylediği, “yeni dünya ve teknoloji sayesinde insanlar robotlaşacak ve dünyayı robotlar idare edecek”. Gözlemlerim de, bana bu söylenenlerin doğruluğunu anlatıyor. Her ne kadar gelişmiş bir ülke olmasak da, robotların bizim dünyamıza da girdiğini söylemek mümkün.

Bugün artık birçoğumuzun evinde robot süpürgeler mevcuttur. İlerleyen zaman diliminde daha farklı robotlar bize de gelir mi, bilemiyorum ama bizim dünyamıza da robotların girdiğini yaptığım örnekleme ile söyleyebilirim. Gelelim teknoloji esiri olmamıza ve giderek yalnızlaştığımız hususuna. Aslında, uzun zamandır değişimin içerisindeyiz. Bunun kaçımız farkında bilemiyorum ama en basit bir örnek ile şunu söyleyebilirim.

Doğumlarda, ölümlerde, özel günlerde, sevinçlerde, acılarda ve daha birçok benzeri olaylarda paylaşımlarımızı sadece sosyal medya üzerinden yapıyoruz. Bir mesajla işi çözüyoruz. Veya bir mesajla “nasılsın” demeyi marifet sayıyor, gönül alma olarak nitelendiriyoruz. Oysa ki, bir el sıkışmanın, bir sarılmanın, karşılıklı oturup içten ve samimi bir sohbetin yerini hiçbir şeyin dolduramayacağını çoktan unutmuş gibiyiz.

Giderek teknolojiye bağımlı olup, akıllı telefonlarla, tabletlerle her işi çözebiliyoruz. Lakin, her işi çözerken de giderek teknonoloji bağımlısı olduğumuzu, insanı değerlerimizi unuttuğumuzu acaba kaçımız fark etmiştir? Dostluklarda veya arkadaşlıklarda araya mesafe girdikçe giderek birbirimize yabancılaştığımızı, birbirimizi anlamakta zorlandığımızı, birbirimizin derdini dinleyip ortak olmayı, teselli etmeyi unuttuğumuzu, acılarda birbirimize sarılarak acıyı paylaşmayı yitireli, maalesef ki bu yeni dünya düzeninde yitirmekteyiz. Gün geçtikçe insani değerlerimizden uzaklaşıyor, yalnızlığa bir adım daha yaklaşıyoruz.

Sosyal medyada paylaşımlarla adeta birbirimizle yarış içerisine girerek kim daha çok “yorum” ya da “beğeni” aldı diye yarışıyoruz. Oysa, insan kendi kendisiyle yarışmalı ve kendisini her konuda eğitmeyi hedef bilmelidir. Teknoloji bağımlılığının, insan ilişkilerinde mesafeler arttıkça, insanları da robotlaştırdığını, duyguları öldürdüğünü ve hissizleştirdiğini kaçımız gözlemlemiş bulunmaktadır? Ya da sosyal medya kullanımı ile dostluğun ve arkadaşlığın bir öneminin kalmadığını içimizden kaç kişi fark etmiştir? Görüşmenin yerini bir mesajla halleder olduk.

Bir mesajla hatır sorarak dostluğu pekiştirdiğimizi sanıyor olduk. Zamana ve çağa ayak uyduracağız diye giderek yalnızlaşarak, insanlıktan uzaklaşarak robotlaşıyoruz da farkında değiliz. Ha şimdi bazılarınızı duyar gibi oluyorum, cafeler, restorantlar insan kalabalığı, dolup dolup boşalıyor diye. Acaba bu grupların içerisinde samimiyetten eser var mıdır?

Bence yoktur. Her şey artık gösterişten ibaret olmuştur. Çünkü, insanoğlu değerlerini kaybettikçe, ortada egosu tavan yapmış, Show yapmaya meraklı ve duygu yoksunu, empati yapmada yeteneksiz bireyler haline gelmiş durumdadır. Zaman ve teknoloji bir çoğumuzu giderek esir almakta ve robotlaştırmaya bir adım daha yaklaştırmaktadır. Tam da bu yüzdendir ki, insan ilişkileri artık dostane gelmiyor, samimiyet kokmuyor, ortam boğuyor ve yalnızlık bir tercih halini alıyor. Vesselam.