News
Eski İngiliz özel harekat birliği Gurkha askeri Hari Budha Magar, 2010 yılında Afganistan’da bir mayın temizleme görevi sırasında mayına bastı.
İki bacağını da kaybeden Magar, helikopterle bölgeden çıkartıldı. Doktorlar, rehabilitasyon merkezinde ona protez bacaklar verdi ancak herşeyden çok tekerlekli sandalyeye ihtiyaç duyacağını söylediler.
Bu olaydan tam 15 yıl sonra Magar, iki protes bacağı üzerinde, sırtında dağcı çantasıyla Everest’e çıkan ilk iki bacağından ampüte kişi olarak tarih yazdı.
BİNLERİN UMUDU OMUZLARINDA TAŞIYOR
Everest’in zirvesine 7 bin kişiden fazla dağcı ulaşmayı başardı. Ancak hiç kimse Magar gibi iki protezin üzerinde bu başarıya erişemedi.
Gurkha birliklerinin tamamı, Everest’in de bulunduğu Nepal’den geliyor. Magar, “Everest, dünyanın en yüksek zirvesi olması nedeniyle Nepal halkının gurur kaynağı ve kimliğinin önemli bir parçasıdır” diyor. “Everest, tüm Nepal halkının zihninde yer almaktadır” diye ekliyor.
Tam olarak bu sebepten dolayı eski Gurkha Everest’in tepesine çıkmak istediğini belirtiyor. Hem babasının, hem de onun gibi ampute olan gazilerin hayallerini yaşatabilmek için.
Magar, bacaklarını kaybettikten sonra zor zamanlar geçirdiğini de ekliyor. Bir süre alkol ve ağrı kesicilerle acısını dindirmeye çalışan eski asker “zaman geçtikçe kavgacı, huzursuz bir insana dönüştüm” diyor.
Bir süre sonra bu döngüden çıkmaya karar veren Magar, kendine yeni bir uğraş aradı. Buzul dağcılığı, Nepal’in tepelerinde büyüyen Magar için idealdi. Everest hedefi, tam olarak o an aklında belirdi.
BİR SONRAKİ HEDEFİ, TÜM DÜNYANIN ZİRVELERİ
Ancak karşısında dağdan büyük Nepal hükümetini buldu. 2018 yılında Nepal hükümeti, uzvunu kaybeden kişilerin Everest’e tırmanmasını yasakladı. Ancak bu durum Magar’ı durdurmadı.
Magar, 2 yıl boyunca mahkemede savaş verdi. Sonunda zafere ulaşan Magar’ın önünde sadece Everest’in zirvesi kalmıştı.
Ancak 2020’de başlayan COVID-19 pandemisi, planlarını tekrar ertelemesine sebep oldu. 2025 yılında, sonunda zirveye ulaştı.
Magar, “Büyüdüğüm yerde, engelli insanların önceki yaşamlarında korkunç bir şey yaptıkları düşüncesi vardır” diye açıklıyor.
“Bu, bir ceza ve aileler için bir yük olarak görülüyor. Nepal’de çocuklarımızı ‘aynı şekilde geri dön’ diyerek dualarla göndeririz. Karım ve çocuklarıma tek parça halinde geri dönemedim, ailem hor görüldü, herkes bana farklı davrandı” sözleriyle çektiği acıları anlatıyor.
Magar, orduya katılmanın babasının hayali olduğunu ve Everest’e çıkmanın da onun gibi birçok gazinin hayali olduğunu söylüyor. Magar’ın amacı, hepsinin hayallerinin meşalesini taşımak.
Şimdi Magar’ın bir sonraki hedefi, dünyanın her kıtasındaki en yüksek zirveye tırmanmak. Magar “uzuvlarını kaybeden herkesin, istediği herşeyi başarabileceğeni kanıtlamak istiyorum” diyen eski asker “bildiğim en iyi yol bu” diye ekliyor.
